Ondernemersvleugels


ONDERNEMERSVLEUGELS

De-week-van-mijn-stoerste-besluit-ooit.
Ik kom net terug van een extra lange ochtendwandeling. Nog even helemaal aan het nagloeien van de frisse wind op mijn gezicht. Tijdens het wandelen wilde ik even bewust stilstaan bij afgelopen week. Stilstaan bij wat ik eigenlijk allemaal had gedaan. Bomvolle werkdagen, toffe coachings en een training op vrijdagochtend (nog steeds noem ik dit geen werken, want voelt zo anders), hockeywedstrijden van de kids, open dagen bezoeken van middelbare scholen. Veel ballen in de lucht houden en hard werken, ik ken het zo goed. Toch is daar de afgelopen jaren iets in veranderd. Hoewel het soms nog steeds verleidelijk is om maar door te blijven gaan, sta ik er nu vaker bij stil. Niet meteen door naar het volgende doel, maar just BE – bewust even stil. Vooral bij het stoere besluit dat ik nam in de kerstvakantie, en afgelopen maandag uitsprak op mijn werk: IK NEEM ONTSLAG! Ow yeah, I DID IT!

Af en toe voelde het wel echt als topsport. Een drukke baan én een eigen coachbedrijf opbouwen (én een gezin). Vooral door de stappen uit onze trainingen toe te passen lukte dat nog steeds. In alle chaos en drukte de rust te bewaren. Toch merkte ik dat het schakelen tussen werk en eigen bedrijf steeds lastiger werd. En ik zo duidelijk voelde, ik wil focus. Ik wil alleen nog maar dit. Ik ga het gewoon doen. Ik ga als ondernemer MIJN VLEUGELS uitslaan! Het was geen makkelijke keuze om mijn kennis en jarenlange ervaring in de gezondsheidszorg op te geven, en ergens ook weer wel. Het klopt nu gewoon. En de gezondheidszorg, die blijft ook. In de opdrachten, maar niet meer in de rol als adviseur of programmamamanager, maar als coach en trainer. In die rol kan ik alles van mezelf kwijt en voelt het als vliegen met de wind in de rug.

Terwijl ik dit schrijf, maak ik deze foto van de kraanvogels in mijn coachruimte. In dit beeld komt alles samen voor mij. Alles KLOPT. De kraanvogels staan symbool voor geluk en liefde. Voor ons 12,5-jaar-huwelijksfeest afgelopen oktober vouwde ik er 1000 voor Niek. In mijn woorden aan hem – mijn vader noemde het mijn liefdesverklaring, vind ik eigenlijk nog mooier – ‘de wind onder mijn vleugels’.
Nu hangen ze hier. En geven ze beeld aan het verder bouwen aan mijn missie. Om je sparkle te vinden voor meer geluk en ‘wind in de rug’ in je gezin, relatie en werk. Het vertrouwen op je vleugels.
Onze ‘Sparkle mama’ trainingen komen terug in de zon, de sparkle, de schoonheid in de dingen zien. Het anders leren kijken.
De zon en de schaduwkant verwijzen naar de Tzolkin uit de training ‘Wortels en vleugels’ die ik samen met mijn moeder geef voor moeders en dochters. De schaduwstrepen op de muur staan voor de ‘unieke streepjescode’ training. De strepen die jou jou maken. Ook het samenspel zit erin. Het systemisch kijken, wat terugkomt in de coaching en de trainingsopdrachten voor bedrijven en scholen. De patronen zien, de grote lijnen en het leggen van verbanden tussen het potentieel van mensen, de bedrijfsstrategie en het HR beleid. Het KLOPT.

Per 1 april 2018 it is! Dan ga ik volledig voor Find Your Sparkle. Vanaf dan is coaching en training mijn WERK. Met als grootste verschil dat ik niet naar mijn werk moet, maar MAG werken. Met wind in de rug. Mijn vliegrichting is bepaald, ik sla mijn vleugels uit. Vol vertrouwen. Met volledige Focus. En met mega veel zin om nog meer sparkles te verspreiden in de wereld!