Toevallig kwam ik net in de Urban dictionary deze omschrijving van S p a r k l e tegen:
The tingling feeling you get inside when you feel as if you’ve either fallen in love with something or when something has saddened you, deeply.
Licht én schaduw.
Hou én rouw.
Allebei.
Full of life.
Spark of life.
Dat is waar het voor mij om gaat. Find your Sparkle that makes you y o u . De héle you. Met alles erop en eraan. Je mooie kanten en je – in jouw ogen dan – minder mooie kanten. Je lichte zijde en je schaduwzijde. Je Sparkle vinden betekent voor mij niet dat je sparkle áltijd op ‘on’ moet staan, en dat je de hele dag door een stralende versie van jezelf moet zijn. Je hebt nou eenmaal off-days, waarop je minder lekker in je vel zit of waarop je gewoon even níet in een fijne flow zit. Find your Sparkle betekent wél, dat je weet wat joú helpt om je sparkle weer op ‘aan’ te zetten. Het on/off knopje van jezelf kent. Hoe je de beweging van de schaduw naar het licht kunt maken.
Van moe naar me.
Van moet naar mood.
Van rush naar rust.
Van zucht naar zicht.
Van ja-maren naar ervaren.
Van trouw aan je werk naar vertrouwen in jezelf.
Van stilstaan naar gáán.
Van waan van de dag, naar aandacht.
Van delen naar verdelen.
Van wat niet naar wat wél.
Van rondjes draaien naar rond maken.
En soms helpt het om een S p a r k l e toe te voegen. Zoals deze, die ik voorafgaand aan de coachsessie voor haar maakte. Als tastbare reminder om van niet, niet meer of nog niet, te bewegen naar wat wél. Om haar mind weer even terug te brengen naar dat ene moment. Naar dat gevoel. Om nog meer body te geven aan die fijne soulful herinnering. Als lichtpuntje in het moment zelf. Als puntjes die oplichten en je de weg wijzen om je Sparkle (terug) te vinden.